Gaz Rezervuarlarından ve Rezervuar Sıvılarından Numune Alma

Gaz Rezervuarlarına İlişkin Ön Hususlar

Gaz rezervuarları üç farklı kategoride sınıflandırılabilir; kuru gaz, ıslak gaz ve gaz kondensat rezervuarları. Bir kuru gaz rezervuarında, gaz, rezervuar veya separatör koşullarında her zaman tamamen gaz fazında kalır.

Başlangıçtan terk basıncına kadar bir tükenme, durumunu etkilemeyecek ve kuyu akışının bileşimi sabit olacaktır.

Islak gaz rezervuarında, gaz da rezervuarda (rezervuar sıcaklığında) tamamen gaz fazında kalır. İlk basınçtan bırakma basıncına kadar bir azalma, rezervuar sıvısının durumunu veya sabit kalan bileşimini etkilemeyecektir. Ancak seperatör koşullarında kuyu akımı sıvı ve gaz olmak üzere iki fazda olacaktır. Rezervuar ve ayırıcı arasındaki sıcaklık düşüşü, daha ağır gaz bileşenlerinin sıvı olarak yoğunlaşmasına neden olur.

Bir gaz yoğuşma haznesinde, basınç çiy noktası basıncının altına düştüğünde, haznede gazın daha ağır bileşenlerinde yoğuşma olur. Yoğunlaştırılmış sıvının hacmi, rezervuarın gözenekli hacmine göre genellikle çok küçüktür ve akmaz, kuyu akışı bileşimi basınçla değişir. Separatör koşullarında üretim her zaman iki aşamalıdır. Çoğu zaman, ıslak ve gaz yoğuşma rezervuarları çok benzer bir davranışa sahiptir ve bazen ne tür bir rezervuar olduğuna karar vermek sadece kuyu testi verilerinden mümkün değildir.

Gaz Rezervuarı Numune Alma Prosedürleri

Kuru olmayan gaz rezervuarlarında, kuyu testi verilerinden bunun bir ıslak gaz mı yoksa gaz yoğuşma rezervuarı mı olduğunu belirlemek mümkün olmadığından ve ayrıca bir gaz yoğuşma rezervuarı için çiy noktası basıncı önceden tahmin edilemediğinden, örnekleme her zaman yapılmalıdır. en elverişsiz koşullar varsayılarak yapılması; ilk statik basınca eşit bir çiy noktası basıncına sahip gaz kondensatı. Ayrıca gaz rezervuarlarında numune alma işlemi her zaman yüzeyde, herhangi bir ayırıcı sıvı ve laboratuvarda yeniden birleştirilen gazdan yapılmalıdır. Yüzey örnekleme yöntemleri, petrol rezervuarları ile aynıdır. Alt delik örneklemesi aşağıdaki nedenlerle uygun değildir;

 a) Alt delik gaz numunesi alınması durumunda, alt delik numune alıcısında yoğunlaşan sıvı, kuyudan çıkarıldığında numune alıcıdan nakliye silindirine hiçbir zaman tamamen aktarılamaz. Çoğu zaman, bu kondensin miktarı çok küçüktür (sadece birkaç damla numune alıcının duvarlarını ıslatır) ve atmosferik sıcaklıkta transfer sırasında, bunun bir kısmı numune alıcıda kalır, dolayısıyla aktarılan numune temsili olmaz. Örnekleyici rezervuar sıcaklığına kadar ısıtılsa bile, sıvının yeniden buharlaşmasının tamamlanması çok uzun zaman alabilir ve kuyu sahasında kontrol edilmesi imkansız olabilir. Böyle bir durumda tek çözüm numune alma odasını özel bir taşıma kabı içinde sağlam bir şekilde sıkıştırılmış halde Basınç Hacim Sıcaklığı laboratuvarına göndermektir. Laboratuvar daha sonra numuneyi transfer edebilecek ve kontrol edebilecektir.

 b) Ticari açıdan, sıvı faz çok önemlidir ve analizi, ayırıcıda kolayca elde edilebilen, ancak asla alt delikten örnekleme ile elde edilemeyen yaklaşık bir litrelik bir hacim gerektirir. Uygun rezervuar örnekleme koşullarına ek olarak, gaz kuyularından yüzey örneklemesi için başka bir koşul gerekecektir; üretim hattında kuyu dibi ile yüzey arasında yoğunlaşan sıvı kuyudan tamamen uzaklaştırılmalı ve separatörde üretilmelidir. Gaz hızı sıvı fazı taşımak için yeterince yüksekse bu koşul yerine getirilecektir.

Rezervuar Sıvılarından Numune Alma

 Numune almanın amacı, ilk rezervuar sıvısıyla aynı olan rezervuar sıvısının temsili bir örneğini elde etmektir. PVT analiz verileri kullanılarak gerçekleştirilen rezervuar mühendislik çalışmaları her zaman rezervuar başlangıç ​​koşullarında yapıldığı için bu koşul kesinlikle gereklidir. Bu nedenle, numune alma işlemleri ideal olarak bakir rezervuarlarda (henüz üretilmemiş) veya ilk rezervuar sıvılarıyla aynı sıvıları içeren tükenmemiş bölgelerde tamamlanmış yeni kuyularda yapılmalıdır. Bununla birlikte, başlangıç ​​koşullarında numune alınamıyorsa veya herhangi bir özel nedenden dolayı halihazırda büyük miktarda petrol üretmiş bir kuyudan numune alınması gerekiyorsa, rezervuar ve üretim verileri dikkatlice analiz edilmelidir. Üretim sıvıları hala ilk sıvılarla aynıysa, numune alma prosedürü yeni kuyularınkine çok benzer olacaktır. Öte yandan, üretilen sıvı, başlangıçta rezervuarda bulunan sıvı ile aynı değilse, temsili numunelerin elde edilmesi ümit edilemez.

Örnekleme Prosedürleri Tasarımı - Örnek Temsiliyeti

Bir numune alma prosedürü tasarlarken, numune almakta olduğumuz rezervuar sıvıları üzerinde üretim koşullarının yaratacağı etkiyi dikkate almalıyız. Bir petrol rezervuarındaki basınç kabarcık noktasının altına düştüğünde, gaz çözeltiden çıkar ve ayrı bir faz oluşturur. Benzer şekilde, bir gaz kondens rezervuarındaki basınç çiy noktasının altına düştüğünde, rezervuarda sıvı yoğuşmaya başlar. Her iki durumda da, küçük faz, akmaya başlamadan önce rezervuar kaya içinde belirli bir kritik doygunluğa ulaşmalıdır. Bu arada, üretilen sıvının bileşimi, hafif veya ağır hidrokarbonların seçici kaybıyla değiştirilir. Bir gaz kondensat deposundaki sıvılar hiçbir zaman akabilecekleri bir doygunluğa ulaşmayabilirken, bir petrol deposundaki gaz doygunluğu neredeyse kesinlikle gaz akışının meydana geldiği noktaya ulaşacaktır. Gazın nispeten düşük viskozitesi nedeniyle, bu gaz akışı hızla artacak ve bir çözelti gaz tahrik rezervuarının tipik performans eğilimini sergileyecektir. Bu fenomenler rezervuar çapında olmasa bile, akışla ilişkili basınç düşüşü, kuyunun hemen yakınındaki sıvının basıncını kabarcık noktası veya çiğ noktası basıncının altına ve iki fazlı bölgeye düşürmek için genellikle yeterli olacaktır.

 Bu tür bir sıvının bir örneği, rezervuarda daha uzakta bulunan orijinal sıvıyı temsil etmeyecektir. Rezervuar basıncını, sıcaklığını ve rezervuar sıvısının genel kategorisini belirlemek için adımlar atılmalıdır. Rezervuar basıncı ile kabarcık noktası veya çiy noktası basıncı arasındaki ilişki tahmin edilebilirse, numune alınan sıvının temsili olmasını sağlamak için adımlar atılabilir. Temsili bir numune elde etmeyle ilgili bir diğer endişe, rezervuar boyunca orijinal rezervuar sıvısındaki varyasyon derecesidir. Kalın, dikey petrol kolonlarına sahip büyük rezervuarların, derinlikle birlikte akışkan özelliklerinde farklılıklar gösterdiği bilinmektedir. Bunun gibi varyasyonlar belirli bir örneklemde açıklanamaz. Farklı aralıklarla tamamlanan çeşitli kuyulardan çeşitli numunelerden veya üretim özelliklerinden bir model oluşturulmalıdır.

Orijinal rezervuar sıvısının temsili bir örneğinin elde edilmesinde zamanlama önemli bir husustur. Açıkçası, bir rezervuarın üretim ömründe mümkün olduğunca erken numune almak mantıklıdır. Üretim, rezervuar genelinde önemli miktarda serbest gaz oluşturduğunda, orijinal sıvıdan bir numune elde etmek imkansız olabilir. Çoğu zaman, bir rezervuar sıvı numunesi, bir rezervuardaki ilk kuyunun tamamlanmasını hemen takip eden bir kuyu test prosedürünün parçası olacaktır. Bir örnek, kalkınma planlarının beklenen rezervlerin ve üretim oranlarının erken belirlenmesine dayanabileceği yeni keşfedilen bir alan olabilir. Bu gibi durumlarda, kuyudan ve kuyu sahasından tüm sondaj sıvısı izlerini temizlemek için numune almadan önce yeni kuyunun temizlenmesi önemlidir.