Cemal ASLAN - Dogu Akdeniz Petrol & Gaz ve Enerji Panaroma

Doğu Akdeniz’in coğrafi yapısının karmaşıklığı nedeniyle sahildar ülkelerin deniz yetki alanlarının sınırlarının çakışmasına neden olmaktadır. Bu nedenle, söz konusu bölgedeki sahildar devletler bu bölgede yer alan diğer sahildar devletlerle antlaşma yapmadan  Münhasır Ekonomik Bölge'lerini  tek taraflı olarak ilan ederek ikili antlaşmalar yapmaktadır.  Doğu Akdeniz’e kıyıdaş devletler hidrokarbon kaynaklarını araştırmak ve işletmek için Münhasır Ekonomik Bölge ilan etmek amacıyla girişimlerde bulunmaktadır. Bir kıyı devleti Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesne (BMDHS) taraf olmadan da Münhasır Ekonomik Bölge(MEB) ilanı yapabilir. Türkiye ve KKTC Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesne(BMDHS) taraf olmamasına rağmen  Münhasır Ekonomik Bölge  ilan etme hakkına sahiptir. Türkiye’nin Münhasır Ekonomik Bölge sınırlarını belirlemesi, Doğu Akdeniz’deki politikalarını ve uygulamalarını bu sınırlara göre yönlendirmesi açısından da büyük önem arz etmektedir. Münhasır Ekonomik

AB doğal gazı nereden ithal ediyor? AB, doğalgaz ihtiyacının %46,8'ini Rusya'dan, %20,5'ini Norveç'ten, %11,6'sını Cezayir'den, %6,5'ini ABD'den, %5'ini Katar'dan, %2'sini Libya'dan, %2'sini Nijerya'dan, %2'sini Mısır'dan ve %3'ünü TANAP üzerinden ithal ediyor. TANAP için ilk ve tek önemli arz kaynağı olan Azerbaycan Hazar'daki Şah Deniz II projesi, TANAP gaz üretimine başladı ve 2022 yıl sonuna kadar 16 milyar metreküp/yıl'lık en yüksek üretimine ulaşacak. Avrupa'nın TANAP yoluyla toplam talebinin %3'ünden  fazla olmayan yaklaşık 10 milyar metreküp alacağı; ve Azerbaycan gazı, Güneydoğu Avrupa'da ve Türkiye'de Avrupa'nın büyük pazarlarından daha önemli olacaktır. Siyasi liderler TANAP'ın 2022 sonrası beklentilerini çok parlak renklerle desteklemeye devam ederken, Hazar bölgesi, Kafkaslar, Türkiye ve Avrupa'daki pazar dinamikleri umut verici. TANAP'a siyasi destek arttıkça, TANAP