OPEC+ Temmuz'da Hedef Dışı Kaldı..

Üretici grubu, bu ayki üretim artış hedefini kaçırdı ve yakında stratejisi kritik bir sınavla karşı karşıya kalabilir.

OPEC+, Temmuz ayı sonuna kadar petrol üretimini, Mart ayı üretim seviyelerine kıyasla 1,35 milyon varil/günden fazla artırmalıydı ve bu da hedeflerine uygundu. Ancak, Petroleum Economist tahminlerine göre, gerçek üretim artışının altında kaldı ve üretim sadece yaklaşık 560.000 varil/gün arttı. Bu durum, gelecekteki stratejisi ve piyasa istikrarı hakkında da soru işaretlerine yol açtı. Yüksek talepli yaz sezonunun sona ermesiyle birlikte, OPEC+ yakında üretim stratejisi kritik bir sınavla karşı karşıya kalabilir. Ancak, Trump yönetiminin ikincil yaptırımları, talep mevsimsel bir düşüş gösterse bile arz fazlasını azaltmaya yardımcı olabilir.

Petroleum Economist, OPEC-9'un Temmuz ayı üretimini Haziran ayındaki 21,87 milyon varil/gün seviyesinden 22,05 milyon varil/gün olarak öngörüyor. Buna karşılık, çekirdek İşbirliği Bildirgesi (DOC) grubundaki OPEC+ üyelerinin üretimleri, bir ay önceki 12,79 milyon varil/gün seviyesinden 12,70 milyon varile geriledi. Temmuz ayında OPEC-9'un üretim uyumu %101 seviyesindeyken, OPEC+ DOC grubu OPEC-9'u geride bırakarak %102'lik bir uyum gösterdi.

Geçmişte OPEC-9 uyum konusunda öncü rol oynarken, OPEC+ ülkeleri kota ihlallerini engelleyen kilit ülkeler arasındaydı. Yaptırımlar ve kapasite yetersizliği nedeniyle işler değişti. Bu eğilimin, özellikle Rusya ham petrolünü Hindistan ve Çin rafinerilerine satamazsa ve OPEC+'nın Afrikalı üyeleri üretimi artıracak kaynaklara veya kapasiteye sahip değilse, devam etmesi muhtemel.

OPEC-9 grubundaki en büyük artış Irak'tan geldi. Bağdat'ın üretim uyumu Temmuz ayında %99'a düştü ve Irak Kürt Bölgesi'nden Türkiye'nin Ceyhan kentine ihracat için varil göndermeye devam etmesiyle daha da düşebilir. Uyumluluk, önceki arz fazlasını telafi etme sözü dikkate alınmadan bile %100'ün altına düştü.

Uyum Stratejisi

OPEC+ için şimdiye kadar uyumu zorlamak bir öncelik olsa da, grup Rus ihracatının düşmesi durumunda bu stratejiyi göz ardı edebilir. Öte yandan Irak, mali açığını kapatmak için petrol satışlarının artırılmasını gerektiriyor. Mali denge fiyatı nispeten yüksek ve nispeten düşük fiyatlar iç ekonomik baskıyı artırıyor.

BAE, Temmuz ayında üretimini aylık bazda 110.000 varil/gün artırdı, ancak üretimi hedefin altında kaldı. Suudi Arabistan üretimini bir ay önceki 9,35 milyon varil/gün seviyesinden hafifçe düşürerek 9,30 milyon varile düşürdü. Krallık, bir ay önce üretimini önemli ölçüde artırabilmiş, ancak bunun daha yüksek bir arzla sonuçlanmadığı konusunda ısrarcı olmuştu. Ayrıca, Riyad'ın nispeten yüksek yedek kapasite koşullarında esnekliğini de gösterdi. Trump yönetiminin ikincil yaptırımları nedeniyle Rus arzındaki kaybı telafi edip edemeyeceği ise henüz belli değil. Hem BAE hem de Suudi Arabistan, artan arza rağmen son zamanlarda Asya'ya yönelik resmi satış fiyatlarını artırdı. Bu durum, muhtemelen Rusya'nın bölgeye ihracatının düşmesi durumunda Asya'nın Orta Doğu petrolüne olan ihtiyacına işaret ediyor.

Nijerya'nın üretimi, OPEC hedefinin üzerine doğru kademeli olarak yükseliyor, ancak ülke şu ana kadar yetersiz yatırım, kapasite kaybı veya birkaç yıldır planlı veya plansız petrol sahası bakımı nedeniyle düşük üretim gerçekleştiriyor. Sonuç olarak, OPEC+ ülkeleri, Abuja'ya normalde geleneksel uyumsuz üreticilere uyguladıkları kadar baskı uygulayamayabilir. Ayrıca, bu varillerin bir kısmı Dangote rafinerisi sayesinde yurt içinde tüketiliyor.

Hedeflerine bağlı OPEC+ ülkeleri arasında yalnızca bir ülke istikrarlı bir uyumsuz üretici olarak kalmaya devam ediyor. Bazı analistler, OPEC+'ın üretimi artırma stratejisinin, bu tür üreticileri vurmak için fiyatları düşürmeyi amaçladığı görüşünde. Bu stratejinin başarılı olduğuna dair hiçbir işaret yok. Kazakistan, bütçesini dengelemek için yüksek gelire ek olarak, uluslararası petrol şirketlerinden yatırım çekebilmek için yüksek üretime ihtiyaç duyuyor. Üretim hedeflerine uyum oranı Temmuz ayında %82 idi. OPEC+, fiyatlar nispeten yüksekse bu davranışı kabul edip etmeyeceğine karar vermek zorunda.

Resmi üretim kotalarından veya hedeflerinden muaf olan üç OPEC üyesi, üretimi artırmak için ellerinden geleni yapıyor. Libya ve İran üretimi yüksek tutmayı başarırken, Venezuela, Trump yönetiminin Chevron'un Bolivar Cumhuriyeti'ndeki faaliyetlerini yeniden başlatmasını onaylamasına rağmen zorlanıyor. Şimdi Valero da benzer bir anlaşma arayışında. Rusya'nın ihracatı durursa, Trump'ın petrol fiyatlarını düşük tutma sözünü yerine getirmek için Venezuela petrolüne de ihtiyaç duyulacak.

OPEC+, tarihin de gösterdiği gibi esnektir. Eylül ayı için 547.000 varil/gün üretim artışı açıkladı; bu, talebi düşürebilecek mevsimsel rafineri bakımlarıyla aynı zamana denk geliyor. Bununla birlikte, Trump ve Rusya Devlet Başkanı Putin arasındaki görüşmenin sonucu belirleyici olabilir. Umarız, bazı şüpheciliğe rağmen soğukkanlılık galip gelir ve bu da Moskova ile Kiev arasında bir barışın habercisi olabilir. Bu durum, Hindistan ve Çin'in Rus petrolünü ithal etmeye devam etmesine de yardımcı olabilir. Bu durumda, OPEC+ gelecekte aşırı artışlara yönelmeyebilir. Gerilim tırmanırsa, OPEC+ yakın tarihinin de gösterdiği gibi istikrar sağlayıcı bir güçtür. Ayrıca her türlü kaçınılmazlığa hazırlıklı olduğunu da göstermiştir. OPEC+ hem verir hem de alır.